អនុគមន៍ដឺក្រេទី៣

ពីtestwiki
Jump to navigation Jump to search
ក្រាបនៃអនុគមន៍ដឺក្រេទី៣។ រឺសជាចំនុចប្រសព្វរវាងអ័ក្សអាប់ស៊ីស (x0x) និងខ្សែកោង (y = 0)។ វាមានចំនុចរបត់២។

នៅក្នុងគណិតវិទ្យា អនុគមន៍ដឺក្រេទី៣ (Cubic function) ជាអនុគមន៍ដែលមានទំរង់

f(x)=ax3+bx2+cx+d

ដែល a ជាចំនួនមិនសូន្យ។ ដេរីវេនៃអនុគមន៍ដឺក្រេទី៣ជាអនុគមន៍ដឺក្រេទី២។ អាំងត្រេក្រាលនៃអនុគមន៍ដឺក្រេទី៣ជាអនុគមន៍​ដឺក្រេ​ទី​បួន​

ប្រសិនបើអ្នកអោយ f(x)=0 នោះអ្នកនឹងទទួលបានទំរង់សមីការដឺក្រេទី៣

ax3+bx2+cx+d=0

ដែល

a0

(ប្រសិនបើ a = 0 នោះគេវានឹងក្លាយទៅជាសមីការដឺក្រេទី២)

ឫសនៃអនុគមន៍ដឺក្រេទី៣

លក្ខណៈនៃឫស

យោង​តាម​ទ្រឹស្ដី​បទតម្លៃ​កណ្ដាល គ្រប់សមីការដឺក្រេទី៣ដែលមានមេគុណជាចំនួនពិត មានឫសយ៉ាងហោចណាស់មួយជាចំនួនពិត។ យើងអាចបែងចែកតាមរយៈឌីស្គ្រីមីណង់(Discriminant)

Δ=4b3d+b2c24ac3+18abcd27a2d2.

ករណីខាងក្រោមត្រូវការពិចារណា

  • បើ Δ > 0 នោះសមីការមានឫស៣ជាចំនួនពិតផ្សេងគ្នា។
  • បើ Δ < 0 នោះសមីការមានឫស១ជាចំនួនពិត និង មានឫស២ផ្សេងទៀតជាចំនួនកុំផ្លិចឆ្លាស់។
  • បើ Δ = 0 នោះសមីការមានឫសដូចគ្នាយ៉ាងហោចណាស់២។

វិធីសាស្រ្តកាដាណូ(Cardano)

ចំលើទាំងនេះអាចត្រូវគេរកតាម វិធីសាស្រ្ត Scipione del Ferro និង Tartaglia ដែលបោះពុម្ភនៅឆ្នាំ១៥៤៥។

យើងដាក់សមីការស្តង់ដាជារាង :x3+ax2+bx+c=0(1)

ជំនួសx=ta/3​ ហើយលុបបំបាត់តួដែលមានដឺក្រេទី២​ យើងបាន

t3+pt+q=0, p=ba23 ហើយ q=c+2a39ab27(2)

តាម Thomas Harriot(១៥៦០-១៦២១): ដោយជំនួស t=yp3y ហើយគុណអង្គទាំង២នឹង y3 រួចធ្វើការលុបបំបាត់ផ្នែកខ្លះ នោះ y6+qy3p327=0 ។ ការព៌ណនាខាងក្រោមគឺជាប្រភពដើមនៃCardano និង Tartaglia ដែលមាននៅក្នុងសៀវភៅរហូតដល់សព្វថ្ងៃ។

ឧបមាថា យើងអាចរកចំនួន u និង v ដែល

u3v3=q ហើយ uv=p3(3)

ចំលើយចំពោះសមីការគឺអោយដោយ

t=v+u

ដែលអាចត្រូវគេពិនិត្យតាមរយះ ជំនួសតំលៃនេះដោយត្រង់ចំពោះ t ក្នុង (2)​ ។

(v+u)33uv(v+u)+(u3v3)=0 

ប្រព័ន្ធអាចត្រូវបានដោះស្រាយ ដោយដោះស្រាយសមីការដឺក្រេទី២ ចំពោះ v

v=p3u

ដោយជំនួស v ទៅក្នុងសមីការដំបូង ក្នុង(3)

u3+p327u3=q

ដោយប្តូរទីតាំងនៃ q ហើយគុណនឹង 27u3 នោះ

27u6+27qu3p3=0

នេះជាសមីការដឺក្រេទី២ ចំពោះ u3។ បើយើងដោះស្រាយសមីការនេះ គេឃើញថា

u3=q2±q24+p327
u=q2±q24+p3273(4)

ចូរចាំថា មាន៦របៀបក្នុងការគណនា u ជាមួយ (4) ។ វាមានចំលើយ២ចំពោះឫសការេ(±) ហើយ ចំលើយជាចំនួនកុំផ្លិច៣ ចំពោះឫសគូប ។ គុណចំលើយគោលនឹង 12±i32 ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ សញ្ញានៃឫសការេ(បូក ឬ ដក) មិនប៉ះពាល់ដល់ចំលើយចុងក្រោយទេ។ ដំបូង បើ p = 0 នោះ ឫសមួយអាចត្រូវជ្រើសរើសឫសការេអវិជ្ជមាន ដែលនាំអោយ u មិនស្មើសូន្យ ឧទាហរណ៍​ u=q3 ។ ទី២ បើ p = q = 0 នោះយើងមានឫសពិត៣ x = −a/3 ។

សង្ខេប ចំពោះសមីការដឺក្រេទី៣​

x3+ax2+bx+c=0 

ចំលើយ ចំពោះx ផ្តល់អោយ

x=p3u+ua3

ដែល

p=ba23
q=c+2a39ab27
u=q2±q24+p3273

បើទោះបីជាវិធីសាស្រ្តនេះធម្មតានិងឥតខ្ចោះក៏ដោយ វាខុសចំពោះឫសពិត៣ ឧទាហរណ៍ ពេល  :D<0,D=(q2)2+(p3)3

ចំពោះករណីនេះ ទ្រឹស្តីបទផ្សេងទៀតត្រូវគេយកមកប្រើ ។

តាមពិត វិធីសាស្រ្តនេះអាចប្រើបានចំពោះករណីដែល D < 0 ហើយគ្រប់ករណីផ្សេងទៀតទាំងអស់ បើយើងប្រើឫសគូប៣ នៃ u និង v​ ខាងលើ ទោះបីជា ចំនួនពិត ឬ កុំផ្លិច។ វាជាប្រវត្តិដ៏មានសារៈសំខាន់ព្រោះការរកចំលើយតាមរបៀបនេះ​ ធ្វើអោយគេទទួលយកចំនួនកុំផ្លិច ។ ប៉ុន្តែជាសំណាងអាក្រក់ អ្វីៗគឺសាំញ៉ាំបន្តិច។

យើងដឹងថា     u3=q2+q24+p327q2q24+p327

តែដោយ u និង v ត្រូវតែផ្ទៀងផ្ទាត់     u3v3=q ហើយ uv=p3

នោះគេអាចបង្ហាញថាបើ


 u3=q2+q24+p327thenv3=q2q24+p327

ឬផ្ទុយទៅវិញ វាមិនមានបញ្ហាក្នុងការជ្រើសរើសវិធីសាស្រ្តទេ។

ដោយសរសេរឫសទាំង៣នោះចេញគេបាន

u={q2+q24+p3273(12+i32)q2+q24+p3273(12i32)q2+q24+p3273andv={q2q24+p3273(12+i32)q2q24+p3273(12i32)q2q24+p3273

ចំណាំ t=u+v យើងទទួលយកតំលៃដែលអាចតែ៣ប៉ុណ្ណោះសំរាប់ t ពីព្រោះការបូកផ្សំគ្នា៣នៃ u និង v អាចទៅរួចបើuv=p3 គឺត្រូវតែរក្សាសុពលភាពក្នុងនាមជា - ដូចនេះ

t={q2+q24+p3273+q2q24+p3273(12+i32)q2+q24+p3273+(12i32)q2q24+p3273(12i32)q2+q24+p3273+(12+i32)q2q24+p3273

ហើយដោយ

x=ta3

តំលៃដែលអាច៣នៃ x គឺ

x={q2+q24+p3273+q2q24+p3273a3(12+i32)q2+q24+p3273+(12i32)q2q24+p3273a3(12i32)q2+q24+p3273+(12+i32)q2q24+p3273a3

ហើយសមីការដឺក្រេទី៣ត្រូវគេដោះស្រាយ តាមរយះ D=q24+p327 វិជ្ជមាន អវិជ្ជមាន ឬ សូន្យ

បើ D វិជ្ជមាន នោះវាមានចំនួនពិតមួយ និងចំនូនកុំផ្លិចពីរជាឫស ។

បើ D អវិជ្ជមាន នោះវាមានឫស៣ជាចំនួនពិត។

បើ D = 0 នោះវាមាន ឫសមួយជាចំនួនពិត(ឫសដូចគ្នាទាំងបី) ឬ ឫសពីរជាចំនួនពិត(ឫសមួយ​ ឬ ឫសឌុប)។